Docieplenie ścian i poddasza budynku to inwestycja, która poprawi komfort jego użytkowania zarówno zimą, jak i latem, gdyż użyte do docieplania materiały minimalizują przepływ nie tylko zimna, ale i ciepła a także. Ponadto, zmniejszy także koszty związane z ogrzewaniem.
Specjalnie dla inwestorów, którzy są zainteresowani materiałami i technologiami montaży docieplenia przygotowaliśmy mały poradnik, który pozwoli kontrolować sytuację i działania ekipy budowlanej na placu budowy. Z jakich etapów składa się ocieplanie budynków i jak one przebiegają?
Co należy wiedzieć, zanim ruszą prace
Popularny system dociepleń ETICS (dawniej BSO) może być stosowany na ścianach można stosować w przypadku ścian murowanych z cegły, pustaków betonowych i ceramicznych, gazobetonu, betonu monolitycznego, a także z betonowych elementów prefabrykowanych. Ściany mogą mieć konstrukcję jedno- lub wielowarstwową, a powierzchnię pokrytą tynkiem lub też nieotynkowaną i surową. Jeśli zamierzamy docieplić budynek nowy, pamiętajmy, że z pracami ruszyć możemy dopiero, gdy minie miesiąc od ich wymurowania, gdy zostaną zakończone wszelkie wewnętrzne prace mokre, jak na przykład tynkowanie i wylewanie posadzek.
Ocena i przygotowanie podłoża
Pierwszym i bardzo istotnym krokiem jest dokonanie właściwej oceny oraz przygotowania podłoża, które stanowić będzie podstawę mocowania systemu. Ważne jest, aby było to podłoże nośne, suche i zwarte, a także pozbawione elementów, które zmniejszają jego przyczepność, jak pyły, tłuszcze czy bitumy. Przyczepność podłoża sprawdza się poprzez jego ostukiwanie młotkiem. Charakterystyczny głuchy dźwięk oznacza, że mamy do czynienia z odspojeniem, co oznacza konieczność ich skucia. Nie trzeba natomiast naprawiać powierzchniowych pęknięć i rys powstałych na tynku dobrze trzymającym się ściany.
Przed montażem ocieplenia ściana musi być sucha, gdyż miejsca zawilgocone mogą stać się siedliskiem glonów mchów i pleśni. Jeśli takowe odkryjemy, musimy usunąć przyczynę zawilgocenia oraz dokładnie je osuszyć i wyczyścić na sucho szczotkami drucianymi. Szczotki te są doskonałym narzędziem do usuwania wszelkich zabrudzeń i luźnych resztek, które mogą zmniejszać przyczepność. Następnie trzeba zgodnie z instrukcją użyć preparatu grzybobójczego, aby problem nie powrócił.
Różnego rodzaju ubytki i nierówności podłoża głębsze niż 10 mm należy wypełnić szpachlówką, zaprawą naprawczą lub tynkarską, zachowując przy tym określony w karcie technicznej użytego produktu okres karencji. Pamiętajmy, że konieczność wypełnienia dotyczy również ubytków, które powstały na skutek odkucia luźnego tynku.
Podczas przygotowywania ścian budynku pod docieplenie warto zastanowić się także nad odkuciem wyprawy na zewnętrznych ościeżach drzwi i okien. Dlaczego? Dzięki temu zabiegowi będzie możliwe umieszczenie tam grubszej warstwy izolacji. Tutaj materiał izolacyjny mocowany będzie bezpośrednio do muru.
Musimy także wiedzieć, również że ściany, które nie wymagały żadnych napraw, należy dokładnie oczyścić z kurzu i umyć wodą pod ciśnieniem, a następnie odczekać do ich całkowitego wyschnięcia, by można było ruszyć z kolejnym etapem prac. Szczególnej staranności podczas czyszczenia wymagają nieotynkowane mury z cegły.
W przypadku podłoża bardzo nasiąkliwego, jak mury nieotynkowane wykonane z bloczków gazobetonowych lub silikatowych muszą zostać zagruntowane. Zapobiegnie to przesychaniu zaprawy do płyt izolujących i sprawi, że będzie ona w pełni wytrzymała.
Nośność podłoża powinna wynosić co najmniej 0,08 MPa. Aby sprawdzić, czy ten parametr jest zachowany, należy przeprowadzić test przyczepności, który polega na przyklejeniu kilku kostek styropianu o wymiarach 10×10 cm w różnych miejscach elewacji oraz próbie oderwania ich po co najmniej trzech dobach. Jeśli rozerwiemy styropian, możemy być pewni, że nośność ścian jest wystarczająca.
W ramach przygotowania podłoża należy także zdemontować wszelkie obecne na elewacji elementy, które mogą utrudniać prace przy dociepleniu, jak na przykład obróbki blacharskie. Rury spustowe należy zastąpić tymczasowymi rzygaczami.
Rozpoczęcie prac przy dociepleniu budynku
W celu wyznaczenia dolnej krawędzi używa się tak zwanych listew cokołowych, zwanych również startowymi, które mocuje się za pomocą trzech kołków rozporowych na 1 metr bieżący. Do niwelowania nierówności ścian wykorzystuje się podkładki dystansowe z tworzywa sztucznego. Listwy natomiast łączy się przy pomocy specjalnych klipsów montażowych, dzięki którym wypoziomowanie profilu przebiega sprawniej. Pomiędzy listwami należy pozostawić dystans 2–3 mm.
Kolejnym krokiem jest przygotowanie zaprawy klejącej, co jest zadaniem dość prostym. Wystarczy wsypać zawartość opakowania do wskazanej przez producenta ilości czystej i chłodnej wody, a następnie wymieszać do uzyskania jednolitej masy bez grudek, najlepiej przy użyciu wolnoobrotowego mieszadła.
Przyklejanie izolacji do ścian
Najczęściej stosowaną metodą nanoszenia zaprawy klejącej na styropianowe płyty jest tak zwana metoda obwodowo – punktowa. Na obwód płyty nakłada się warstwę kleju o grubości od 3 do 5 cm, a wewnątrz tej ramki od 3 do 6 placków kleju. Płyty styropianowe powinny być mocowane od profilu cokołowego w górę, aż po okap dachu lub gzyms. Układa się je bardzo ściśle, zachowując przewiązanie styków pionowych, czyli „na mijankę” lub „w cegiełkę”. Jedynie w wyjątkowych miejscach, jak naroża okien czy drzwi, płyty kładzie się tak, by się ze sobą nie stykały. Na krawędziach ościeży konieczne jest zachowanie przesunięcia styków płyt względem krawędzi o co najmniej 10 cm. Trzeba też pamiętać, że płyty wystające poza naroża ścian przycinać można dopiero gdy klej zwiąże.
Od razu po nałożeniu zaprawy należy płytę przyłożyć do ściany i docisnąć, równając ją z sąsiednimi płytami. Wtedy często zdarza się, że poza obrys płyt zostaje wyciśnięta zaprawa. Jeśli tak się stanie, trzeba ją po prostu zebrać. Płyty, która została już przyklejona, nie wolno poruszać, gdyż można w ten sposób zmniejszyć przyczepność. Płytę, która została źle przyklejona, trzeba oderwać, zbierając następnie zaprawę ze ściany. Do ponownego przyklejenia płyty należy użyć nowej zaprawy.
W przypadku docieplania budynku wełną mineralną (z wyjątkiem wełny powlekanej fabrycznie), konieczne jest wstępne szpachlowanie całej płyty. W miejscach na powierzchni płyty, na które nakładana będzie właściwa warstwa zaprawy, należy wetrzeć cienką jej warstwę.
Pomiędzy płytami mogą powstać szczeliny, które trzeba będzie odpowiednio wypełnić. W tym celu używa się klinów z tego samego materiału, z którego powstała cała izolacja, a więc ze styropiany lub wełny. W przypadku styropianu do wypełnienia można użyć niskorozprężnej piany poliuretanowej. Gdy całkowicie wyschnie i stwardnieje, jej nadmiar należy ściąć nożem.
Ostatni krok – wyrównywanie powierzchni
Gdy od przyklejenia płyt styropianowych upłyną trzy dni, należy wyrównać całą powierzchnię poprzez przetarcie jej pacą z grubym papierem ściernym. W przypadku zastosowania łączników mechanicznych wyposażonych w zaślepki z materiału termoizolacyjnego, do szlifowania można przystąpić nie wcześniej, jak po ich przymocowaniu. Gdy docieplenie budynku będzie już gotowe, można zająć się tynkowaniem.
Jak widać docieplenie budynków nie należy do najprostszych zadań, dlatego warto powierzyć je fachowcowi. Można go znaleźć na przykład na http://oferia.pl/zlecenia/budowa/docieplanie-budynkow