Lafarge otrzymał Nagrodę Zrównoważonego Rozwoju 2013 od Europejskiego Stowarzyszenia Producentów Kruszyw (UEPG). Na konkurs organizowany co trzy lata, wpłynęły 52 projekty z 14 krajów Europy. Nagrodzona metoda rekultywacji powstała we współpracy z naukowcami Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Nowatorskie podejście dotyczy gruntów pokopalnianych i dedykowane jest dla złóż piaskowo-żwirowych, porośniętych biocenozami leśnymi. Lafarge zarządza w Polsce kilkunastoma kopalniami i zakładami przetwórstwa kruszyw.
Nowa metoda zastąpiła powszechnie stosowaną, polegającą na obsiewaniu zrekultywowanego terenu łubinem – powiedział Adam Paczoska, Wiceprezes Zarządu Lafarge w Polsce i Dyrektor Zarządzający Linią Kruszyw.
Z sukcesem wdrożyliśmy ją na terenie naszej żwirowni w Sępólnie w województwie zachodniopomorskim. Od tego czasu jest ona naszą podstawową metodą rekultywacji w wydobyciu złóż piaskowo-żwirowych. Chcemy podzielić się tą „najlepszą praktyką” z innymi producentami, ponieważ przynosi ogromne korzyści środowiskowe, ale również finansowe dla firm wydobywczych. Skraca czas rekultywacji i wymaga mniejszej powierzchni terenu dzierżawy przez składowanie piachu w wyrobisku. Oszczędności sięgają nawet pół miliona złotych na jednej lokalizacji – dodaje.
Etapy nowej metody rekultywacji:
1. Przed eksploatacją złoża następuje precyzyjne zdejmowanie warstw gleby, które następnie składuje się w oddzielnych pryzmach.
2. Karpy drzew są mielone i powstaje nawóz, który dodaje się i miesza z odseparowaną warstwą humusu. Następuje użyźnienie gleby. Po eksploatacji złoża następuje wypełnienie wyrobiska i odtworzenie profilu glebowego.
3. Po zasadzeniu różnorodnych gatunków drzew otrzymujemy odtworzone zbiorowisko leśne.
Korzyści środowiskowe metody:
skrócenie czasu procesu rekultywacji do 1.5 roku, a zatem krótszy czas przelegiwania warstw gleby, co pozwala na zachowanie żywotności organizmów glebowych (metoda zasadzania łubinu była dłuższa), skuteczne odtworzenie fauny i flory np.: możliwość wprowadzania bardziej wymagających gatunków roślin (drzewa liściaste, krzewy itd.), poprawa warunków wilgotnościowych i żyznościowych gleby.