Kluczowym warunkiem odporności stali kwasoodpornej, w której wykonuje się stalowe kominy jest warstwa pasywna, która powstaje na powierzchni stali w wyniku kontaktu chromu zawartego w stali z tlenem atmosferycznym. Uszkodzenie warstwy pasywnej powoduje wiele problemów.
Jakie zatem błędy popełniane są przez instalatorów i użytkowników kominów, które prowadzą do uszkodzenia komina?
Bardzo ważnym czynnikiem przy wyborze systemu kominowego jest dobór odpowiedniego materiału. Istnieje powszechna opinia, że te stale szlachetne, które przyciągają magnes są gorsze od tych, które go nie przyciągają. Nic bardziej mylnego. Odporność korozyjna stali nierdzewnych nie ma żadnego związku z ich właściwości magnetycznymi, które zależą od budowy strukturalnej. Stal austenityczna gatunku 1.4301, niewykazująca właściwości magnetycznych, jest dużo mniej odporna na zjawisko korozji niż stal ferrytyczna gatunku 1.4521, posiadająca klasę odporności V2.
Zły montaż
Uszkodzenie komina może nastąpić wskutek niewłaściwego montażu przewodów spalinowych. Najczęściej popełnianym przez instalatorów błędem jest łączenie elementów ze stali „czarnej” z elementami ze stali szlachetnej, bez zastosowania odizolowania styku tych materiałów np. podłączenie stalowego czopucha do komina ze stali szlachetnej. Taki błąd to prosta droga do powstania korozji galwanicznej na styku tych materiałów. Aby uniknąć tego problemu wystarczy użyć sznura kominiarskiego, w celu odizolowania połączenia i styku różnych metali.
Wystawianie kominów nieizolowanych jednościennych ponad dach lub szacht
Takie rozwiązanie, zwłaszcza przy kotłach stałopalnych, powoduje skraplanie się kondensatu zawierającego m.in. kwas siarkowy i wywołuje zjawisko korozji wżerowej na ściankach wewnętrznych niezaizolowanej, przechłodzonej rury. Aby uniknąć tego problemu pamiętajmy o tym, że komin musi być odpowiednio zwymiarowany i dostosowany do długości szachtu lub przedłużony o odpowiedni odcinek izolowany.
Użycie nieodpowiednich narzędzi do obróbki
Zdarza się, że instalatorzy skracają rury wkładu np. poprzez cięcie szlifierką kątową, przy użyciu tarcz tnących nieprzeznaczonych do stali szlachetnej. A narzędzia te powodują nadmierne przegrzewanie stali i w efekcie korozję w krótkim czasie. Aby uniknąć tego problemu pamiętajmy, aby do cięcia stali nierdzewnej kwasoodpornej używać specjalnych tarczy, oznaczonych najczęściej dopiskiem INOX. Mają one zwiększoną twardość, nie zawierają żelaza ani siarki i gwarantują chłodne cięcie.
Używanie obejm mocujących bez wkładki izolacyjnej oraz nitów i wkrętów ze zwykłej stali lub ocynkowanych
To dość często popełniany grzech przy montażu. Absolutnie niedozwolone jest używanie obejm ze stali czarnej lub ocynkowanej bez zastosowania dodatkowego izolatora. Natomiast w sytuacjach, w których musimy użyć dodatkowego zabezpieczenia połączenia płaszcza przewodów izolowanych w postaci nitów lub wkrętów, również musimy zwrócić uwagę na materiał, z jakiego są wykonane.
Aby uniknąć tego problemu pamiętajmy, aby do dodatkowego połączenia elementów należy używać nitów i wkrętów nierdzewnych i kwasoodpornych, oznaczonych symbolami A2 lub A4. Sygnatury te są odpowiednikami oznaczeń stali, z jakiej są wykonane. Warto przypomnieć, że takie dodatkowe połączenie możemy wykonać tylko na płaszczu przewodów izolowanych, a sama ingerencja w rdzeń przewodu spalinowego jest niedopuszczalna. W przypadku obejm należy zastosować dodatkowy izolator np. w postaci wkładki gumowej lub silikonowej.
Czyszczenie resztek zapraw i plam środkami do usuwania cementu
Zasadniczo zaleca się, by kominy ze stali kwasoodpornej nie miały kontaktu z zaprawą. Jednak jeśli już w trakcie montażu dojdzie do zabrudzenia, należy niezwłocznie je usunąć. Często popełnianym grzechem jest czyszczenie środkami do usuwania cementu, które zawierają kwas siarkowy lub chlorki, uszkadzające warstwę pasywną komina.
Takie zabrudzenia mogą być usunięte wyłącznie przy pomocy środków lub roztworu zawierającego niewielką ilość kwasu fosforowego. Następnie należy powierzchnię przepłukać zdemineralizowaną wodą, która obniża z kolei ryzyko powstawania plam wodnych. Takie preparaty dostępne są w sklepach stacjonarnych i internetowych z profesjonalnymi środkami czyszczącymi.
Używanie środków chemicznych
Często popełnianym błędem jest czyszczenie komina za pomocą środków chemicznych, popularnie zwanymi katalizatorami spalania lub dopalaczami sadzy.
Tego rodzaju środków nie należy używać do kominów stalowych, a ich konserwację należy powierzyć wykwalifikowanym kominiarzom.
Używanie stalowych szczotek do czyszczenia
Część użytkowników podejmuje się samodzielnego czyszczenie komina ze stali nierdzewnej, szczotką kupioną w supermarkecie. Takie działania są „najlepszym sposobem” na rychłe zniszczenie przewodu. W przypadku kominów ze stali nierdzewnej należy używać wyłącznie szczotek ze stali szlachetnej. Kluczowe jest przestrzeganie zaleceń producenta w zakresie czyszczenia i kontroli kominów przez profesjonalistów.
Niewłaściwy opał
Bardzo często nie zdajemy sobie sprawy, że komin może uszkodzić spalanie nieodpowiedniego opału, w tym palenie śmieci.
Pamiętajmy śmieci nie tylko nie ogrzeją, ale także zniszczą piec i komin, a łatwopalna sadza zwiększa ryzyko pożaru komina. Tlenek węgla, dwutlenek siarki, chlorowodór i cyjanowodór, to tylko część szkodliwych substancji, które powstają przy spalaniu tworzyw sztucznych i powodują szybką korozję kominów. Ponadto za palenie odpadów grożą wysokie kary. Za taką „oszczędność” przyjdzie nam słono zapłacić.
Używanie w miejscu, w którym jest zainstalowany komin związków chemicznych zawierających chlor i fluor
Kominy ze stali nierdzewnej nie są odporne na działanie związków zawierających chlor i fluor, np. freonów. Dlatego nie znajdą zastosowania m.in. w pralniach chemicznych i zakładach fryzjerskich. Zachowanie czystości chemicznej pomieszczeń i otoczenia komina jest bez wątpienia kluczowe dla jego prawidłowej pracy.